Een hapje uit de zon

Op dinsdag 25 oktober rond kwart voor elf loop ik (Gerrit) mijn rondje over de camperplaats. Tot mijn verbazing zit één van de gasten, Ton Spaninks uit Tilburg, met telescoop en verrekijker in de zon. Ook zijn vrouw, Ellemarie, zit in een campingstoel en lijkt te wachten op..ja, waarop eigenlijk? Ton geeft uitleg. Om ongeveer 8 minuten over 11 zal een gedeeltelijke zonsverduistering te zien zijn die Ton en Ellemarie graag willen zien.

Nog voordat de verduistering begint kijk ik door een speciaal voor zonwaarnemingen ingerichte telescoop en zie een groene zon met enkele zwarte stipjes: zonnevlekken. Dit zijn koude (4000 graden) plekken op de zon, soms groter dan de aarde.

Plotseling geeft Ton aan dat het begonnen is en in de telescoop zie ik een deukje aan de rand van de zon. In de speciaal geprepareerde verrekijker is dat ook mooi te zien.

Ellemarie en Ton maken enkele foto’s door de kijker met hun mobiele telefoon en ik ga verder met het knotten van de wilgen.

Even later loop ik (Anneke) samen met een campergast langs de opstelling van Ton en kijken nieuwsgierig naar het verloop van de zonsverduistering. Ton vervangt enkele onderdelen aan zijn telescoop (80 mm William Optics) en toont een rode zon. Nu is de hap uit de zon nog steeds mooi te zien en deze wordt langzaamaan groter. Maar in deze kleur (een waterstoffilter) zijn aan de rand van de zon enkele pluizen te zien die uit de zon lijken te steken. Ton: dit zijn protuberansen, vele malen groter dan de aarde en alleen zichtbaar met dit speciale filter. Ik roep Gerrit erbij om ook dit verschijnsel te kunnen zien. Gerrit en ik pakken onze werkzaamheden weer op en rond 13 uur heeft Ton alles weer opgeruimd. Er lijkt niets gebeurd te zijn, maar wij zijn getuige geweest van een prachtig verschijnsel van de natuur.

Ton heeft een kleine sterrenwacht in Tilburg: de Tiendesprong (www.tiendesprong.nl). Hij houdt zich bezig met popularisering, doet vele zonnewaarnemingen en kijkt geregeld naar sterren en planeten.